ΣΥΜΒΟΛΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΝΙΑΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Καθηγητής Δρ. Φυσιοπαθητικών Επιστημών Υγείας

Ιδρυτής και Διευθυντής Νεο-Ιπποκρατικής Επαγγελαμτικής Εκπαίδευσης.

Διδάκτων στα On Line /Distance Learning Προγράμματα Αμερικανικών Πανεπιστημίων.

Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ. ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΡΟΙ.

ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;

ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΗ ΓΙΑΤΡΟΙ.

(1) Γιατί το καθιερωμένο Ιατροφαρμακευτικό σύσστημα δεν θεραπεύει.

Αυτό που πρέπει όλοι να κατανοήσουμε είναι ότι αν το σημερινό θεραπευτικό σύστημα μπορούσε πραγματικά να θεραπεύει, θα έπρεπε οι χρόνιες παθήσεις να είχαν μειωθεί ή εξαφανιστεί μέχρι τώρα. Ενα Βατερλώ βλέπω στην επιστημονική καθιερωμένη ιατρική.

Χιλιάδες πεθαίνουν από εκφυλιστικές ασθένειες, καρκίνους, καρδιαγγειακά, διαβήτη, εγκεφαλικά,, κ.λπ. πάρα το γεγονός ότι οι επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πάρα πολλές από αυτές  τις αρρώστιες θα μπορούσαν να προληφθούν, χωρίς τις σοβαρές παρενέργειες, θανάτους και ακρωτηριασμούς  με τη χρήση των φυσικών θεραπευτικών επιστημών υγείας, φυσικά φάρμακα και πρακτικές.

(2) Γιατί οι γιατροί των Ιατρικών Πανεπιστημίων δεν εκπαιδεύτηκαν για να ενεργούν σύμφωνα με τα λόγια του πατερά της ιατρικής Ιπποκράτη ο οποίος διακήρυξε ότι η φύση είναι αυτή που κατέχει την πρώτη θέση και στην υγεία, πρόληψη και θεραπευτική τέχνη..

(3) Οι γιατροί δεν διδάχτηκαν ότι η φυση θεραπευει και ο γιατρός νοσηλεύει δεν επεμβαίνει στην αυτοθεραπευτική δύναμη του οργανισμού ,ούτε σκοτώνει την αρρώστια με τοξικά φάρμακα και εμβόλια.

(4) Γιατί οι γιατροί των Πανεπιστημίων δεν άκουσαν τα λόγα του Πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη ο οποίος είπε : Δεν γίνεσαι και ούτε πρέπει να λέγεται κανείς γιατρός, εάν δεν γνωρίζει πρώτα τη φύση καλά και την εφαρμόζει''.

(5) Οι Γιατροί δεν άκουσαν τα λόγια του Ιπποκράτη ο οποίος είπε : " Φύσις νόσων ιατρός και διδάκαλος και ότι η φύση χωρίς παιδεία και μάθηση πράττει τα αυτονόητα΄'.

(6) Οι γιατροί δεν άκουσαν τον Ιπποκράτη ο οποίος διακύρηξε ότι '' αυτά που τρώμε κατασκευάζουν τις αρρώστιες ,τους πόνους και τις δυστυχίες, το καρκίνο, τα εγκεφαλικά τον διαβήτη και τα καρδιααγγεικά, την τρέλλα και την ψυχοπάθεια...

ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Οι ίδιοι οί γιατροί ΧΩΡΙΣΑΝ τήν Ιατρική σέ διάφορα κομμάτια — θεραπευτικά σχήματα —, δρώμενοι πρώτα άπό καλοπροαίρετες μονομερείς θεωρητικές καί πρακτικές επιστημονικές εξάρσεις (μικροβιολογία, κυτταρολογία,φαρμακολογία) ή παρασυρόμενοι άπό τό εύχρηστο καί τήν άμεση καταστολή τών συμπτωμάτων  σύμφωνα μέ τις σύγχρονες δομές τής κοινωνίας (υποχρεώσεις πού ούτε οί σοσιαλιστικές χώρες ξεπέρασαν) καθώς καί διάφοροι άλλοι λόγοι έξω επιστημονικοί, πού θά δούμε πιό κάτω.

Αποτέλεσμα :  Βρέθηκαν ελάχιστοι γιατροί προσηλωμένοι στή Παραδοσιακή ιατρική όπως ο LUST- BILTZ-BRAUCHLE-ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ και ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ-ΚΑΤΣΙΓΓΡΑ-ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ  κ.ά.) η μη γιατροί πού βρέθηκαν στήν ανάγκην οί ίδιοι, αρρωσταίνοντας νά ψάξουν μόνοι τους γιά θεραπευτικά σχήματα αφού τούς απέλπισαν οί γιατροί (θεραπευτής ΚΝΙΕΡΡ, ΚNIEPP-KHUN-MAKFANTEN κ.ά.) νά βρούνε όσα απαρνήθηκαν οί γιατροί τής εποχής, νά κερδίσουν μίαν ανέλπιστη ΥΓΕΙΑ, νά γίνουν θιασώτες καί ένθερμοι κήρυκες τών θεραπευτικών αυτών σχημάτων, νά δημιουργήσουν ΣΧΟΛΕΣ έξω άπό τις ήδη υπάρχουσες ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ καί νά διδάσκουν σωστά καί μέ ζήλο, ο,τι τούς έσωσε τη ζωή.

Έτσι δημιουργήθηκαν δυό κοινωνικές - επαγγελματικές ομάδες πού ασχολούνται μέ τήν ΥΓΕΙΑ. Οί ΓΙΑΤΡΟΙ πού σπουδάζουν στά πανεπιστήμια, μαθαίνουν όλα όσα  όσα τους επιβάλλουν να μάθουν, εφαρμόζουν στή πράξη μόνο τη φαρμακευτική καί χειρουργική καί ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ πού σπουδάζουν σέ ΣΧΟΛΕΣ και Κολλέγια, Πανεπιστημιακού επιπέδου, μαθαίνουν όλες τις Φυσικές Μεθόδους Πρόληψης και Θεραπείας  και εφαρμόζουν στην πράξη όλα όσα έμαθαν, απέκτησαν τήν εμπιστοσύνη τού κοινού, συναγωνίζονται τούς ΓΙΑΤΡΟΥΣ καί έχουν επιβληθεί σ’ όλες σχεδόν τις χώρες τής ΕΥΡΩΠΗΣ καί ΑΜΕΡΙΚΗΣ γιά νά σταθούμε μόνο σ’ αυτές πού ξέρουμε.

Στον διεθνή αυτόν επιστημονικό χώρο πού ασχολείται μέ τήν ΥΓΕΙΑ υπάρχουν περίπου 3.000.000 θεραπευτές, μη Γιατροί πού ασχολούνται μέ τήν ΥΓΕΙΑ τού ἀνθρώπου. 

Τό γεγονός αύτό μας άφορα από δυό πλευρές : 'Η πρώτη, ή επιστημονική  πλευρά. Για τό ποιος θεραπεύει καί πού θά πρέπει νά αποταθεί ό άρρωστος.

 Ή δεύτερη πλευρά, ή θέση τής  πατρίδας μας Ελλάδας- Κύπρου  μας, μπροστά σ ’αυτή τη πραγματικότητα.

Τί θά γίνει μέ τις χιλιάδες τών πτυχιούχων θεραπευτών (αλλά καί τών γιατρών πού κατέχουν τις μεθόδους αυτές), πού ασκούν ελεύθερα τό θεραπευτικό τους έργο - επάγγελμα, στή πατρίδα τους (ΓΑΛΛΙΑ - ΑΓΓΛΙΑ - ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΙΤΑΛΙΑ - ΑΜΕΡΙΚΗ, γιά νά αναφέρω μερικές μόνο χώρες),  αφού είναι ελεύθεροι νά έλθουν στήν ΕΛΛΑΔΑ & ΚΥΠΡΟ ; ΠΟΙΟΣ θά τούς εμποδίσει, να ασκήσουν το επάγγελμα τους καί ΓΙΑΤΙ, αφού έχουν νά επιδείξουν θεραπευτικές επιτυχίες πού όλοι αποζητούν;

Τό μόνο αρμόδιο όργανο ίσως νά είναι ή ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΥΓΕΙΑΣ, πού είναι μέλη της όλα σχεδόν τά κράτη τοΰ κόσμου. Αλλά μέχρι τής στιγμής ή δραστηριότητά της στάθηκε στό φόβο πού προκαλούν, σέ συνεχώς αυξανόμενο βαθμό, οί συνέπειες τής πολυφαρμακίας (παρενέργειες καί τεράστιο κόστος πού απειλεί προϋπολογισμούς  εύπορων ακόμη κρατών) καί στή κάπως δειλή καί άτονη σύσταση στούς ΓΙΑΤΡΟΥΣ τών κρατών μελών της, νά περιορίσουν τόσο τη ποικιλία όσο καί τό κόστος τών φαρμάκων καί νά στραφούν στις παραδοσιακές μεθόδους θεραπείας πού έχει αποδειχθεί ότι πράγματι προσφέρουν θεραπευτικά αποτελέσματα, χωρίς παρενέργειες  καί μέ πολύ λιγότερο κόστος.

Ή Ιατρική Επιστήμη διαθέτει σήμερα (2025) ένα μεγάλο αριθμό θεραπευτικών συστημάτων, μέ ίδιες Σχολές, Κλινικές καί Επιστημονικές Οργανώσεις. Διαθέτει ακόμη αρκετή γνώση καί εμπειρία, ώστε ή θεραπευτική απόδοση νά έχει φθάσει στο ανώτερο δυνατό όριο.

Έν τούτοις, καί είναι θλιβερή διαπίστωση, τη δυνατότητα αυτή δέν επωφελείται ό άρρωστος (είτε πλούσιος είναι, είτε φτωχός σέ όλα τά μέρη τής γης) γιατί παρά τή δραστηριότητα τής Παγκοσμίου Όρ- γανώσεως Υγείας, δέν υπάρχει ΕΝΙΑΙΑ Ιατρική, τά δέ θεραπευτικά συστήματα διαφέρουν άπό κράτος σέ κράτος.

Σήμερα, 1980, υπάρχουν διεθνώς άνεγνωρισμένα θεραπευτικά συστήματα τά όποια δρουν άνεξάρτητα καί παράλληλα πρός τήν όλη Ιατρική.

Τούτο άποτελεϊ άπαράδεκτο κατακερματισμό τής ιατρικής προ-σπάθειας στήν καταπολέμηση τής νόσου, άδιανόητη προσήλωση σέ μονομερή καί όχι άπόλυτα έπιτυχή θεραπευτικά σχήματα καί ανε¬πίτρεπτο προβληματισμό τών άρρώστων πού βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα τής έπιλογής τοϋ πιο κατάλληλου θεραπευτικού συστήματος, μέ τραγικές πολλές φορές, συνέπειες.

Είναι χαρακτηριστικό τό γεγονός πού προαναφέραμε ότι στόν διεθνή επιστημονικό χώρο υπάρχουν πάνω άπό 3.000.000 θεραπευτές, μή γιατροί, (λΫΟΚΕϋ ΕΕϋΕΚΑΤΙΟΝ ΟΕ ΕΙΕΕ 8ΟΙΕΝΟΕ) οί όποιοι ασχολούνται — θεραπεύουν — έπισήμως μέ διάφορα θεραπευτικά συστήματα.

Γι’ αύτό κρίνεται άπαραίτητο, όπως ή κάθε χώρα προχωρήσει στήν ένοποίηση τών επί μέρους θεραπευτικών συστημάτων, τά όποια είναι διεθνώς άνεγνωρισμένα, διαθέτουν Σχολές, Κλινικές, Επιστη¬μονικές "Οργανώσεις καί άναπτύσσουν δραστηριότητα γιά μονομερή έπιβολή καί άναγνώριση. Μιά ιατρική, μιά νομοθεσία, ένα πρό¬γραμμα διδασκαλίας τής Ιατρικής άπό τή Παγκόσμια Όργάνωση Υγείας. Μόνο έτσι θά γίνει τό πρώτο βήμα γιά μιά ΕΝΙΑΙΑ Παγκόσμια Ιατρική.

'Η προσπάθεια αύτή έκτος άπό τήν προβολή τής ΠΡΟΛΗ¬ΠΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ στις πραγματικές της διαστάσεις (πού όλοι τό τονίζουν άλλά κανένας δέν προχωρεί) αποβλέπει στή συνένωση όλων τών θεραπευτικών συστημάτων σέ μιά έ ν ι α ί α μορφή καί μέσα στο ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ.λύ λιγότερο κόστος.

 Για το καλό της υγείας εισηγούμαι όπως τά ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ αρχίσουν  διδάσκουν σέ βάθος όλα τά θεραπευτικά συστήματα, ΟΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ νά εφαρμόζουν ό,τι διδάσκουν στά ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ καί όχι μόνο φαρμακευτική καί χειρουργική καί οί ΓΙΑΤΡΟΙ νά μην είναι τυφλά προσηλωμένοι σέ ορισμένα μόνο θεραπευτικά σχήματα, νά μην απορρίπτουν άλλα πού ούτε καν τά ξέρουν, αλλά μέ ελεύθερη σκέψη νά αναζητούν ό,τι μπορεί νά βοηθήσει τόν άρρωστό τους.

•Προτείνω να διδαχτούν οι γιατροί τον νεοιπποκράτειο , φυσικό, υγιεινολογικό τρόπο  ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ που μπορεί να δώσει λύσεις άμεσες  σε πολλά σημερινά προβλήματα υγείας

Η  Υγεία είναι και πρέπει να είναι υπεράνω όλων  και χωρίς αυτή κανένας απολύτως κανένας αγώνας δεν μπορεί να επιτευχθεί.